Een hoofdstuk waarin realiteit zit.

In hoofdstuk 11 gaat het vooral over Lacey's eerste schooldag op Profectus.
Je merkt door de schrijfwijze dat Lacey heel gespannen is. Jinx probeert haar gerust te stellen. Ze beschrijft kort hoe de gebouwen eruit zien. Ook vermeldt ze dat ze al ontelbare keren langs de gebouwen gepasseerd is. Toen vroeg ze zich af in welke lokalen ze ooit les zou hebben. Ik weet nog in de zomer voor ik begon in het Guldensporencollege Harelbeke, dat ik ook wel al eens durfde te fantaseren over waar ik les zou hebben. Verder vertelt ze dat ze veel soorten en variaties van baku's ziet die naast hun eigenaar lopen. Dit stuk deed me denken aan de verschillende soorten gsm's die er bestaan. Deze bestaan ook in alle formaten, kleuren en modellen net zoals de baku's. 

Als Lacey op de gang Carter tegenkomt, dan voel je wel echt de spanning in het stuk van dit verhaal. Het gaat om een inhoudelijke spanning, aangezien het over een onverwachte twist in het verhaal gaat. Ook worden haar gevoelens heel nauwkeurig beschreven. Zo voel je tijdens het lezen echt de spanning en de gevoelens die ze op dat moment had. 
Als Carter Jinx, ziet is hij wel even geschrokken. Hij weet niet hoe het Lacey gelukt is om een level 3-baku te kopen. Dat moment vond ik zelf raar, omdat het me doet denken aan de realiteit. Mensen met de meeste nieuwe producten worden anders aangekeken dan mensen die met 'goedkopere' producten rondlopen. 

Dit hoofdstuk sprak me echt aan, omdat ze na al haar tegenslagen toch het geluk heeft om Jinx te vinden en zo te mogen starten aan Profectus. Ik ben benieuwd naar het vervolg en al haar avonturen die ze zal beleven in Profectus.